Enkele jaren geleden besloot ik van carrière te veranderen om ‘eventjes’ bij te studeren aan de Vrije Universiteit van Brussel, vanuit de droom zelfstandige te worden. En misschien ook vanuit een onstilbare honger naar kennis. Ik begon niet al te bescheiden aan deze droom. O wat was ik een verwaande student toen ik eraan begon! Ik die dacht dat ik… Lees verder
Het stormt (in m’n hoofd).
November. De herfst laat opnieuw al haar mooie kleuren zien, al is ze ietwat van karakter veranderd. Het is warmer dan andere jaren, maar het stormt ook vaker. De zon vecht tegen deze alarmerend snelle ommezwaai en straalt slechts zwakjes, verward. Het doet me meteen denken aan mezelf. De zon in m’n hoofd die aarzelend een waterige glimlach laat zien… Lees verder
Opvoeden is… je de hele tijd afvragen of je goed bezig bent.
Vanaf het moment dat je een klein mensje op de wereld zet, voel je een verschuiving in je hele wezen. Je wordt ‘wij’ in plaats van ‘ik’. Je bent verantwoordelijk voor iemand die compleet afhankelijk is van jou. Jij moet ervoor zorgen dat je kind veilig en geliefd is. Dat is op z’n minst gezegd overweldigend. Vaak kan het bij… Lees verder
Niets gaat vanzelf
Een tijd geleden verscheen er een artikel waarin Dirk De Wachter geïnterviewd werd en hij de huidige maatschappij vergelijkt met een speedboot genaamd TINA, There Is No Alternative. Hij beschrijft hoe deze veel te snel gaat en de ‘gewone’ mensen achteraan uit de boot vallen zonder dat dit door degene aan het roer, zij die zo succesvol zijn, wordt opgemerkt. Ik… Lees verder
Ode aan Sint-Joris
“Proud to be a scout” Dit zijn niet mijn woorden, dat zou ook wat vreemd zijn gezien mijn chiroverleden. De woorden komen uit de mond van mijn 8-jarige energie-bruisbal Kobe. Een echte scout, met een enórme zucht naar avontuur en adrenaline. Voor de leiding een uitdaging om deze honger te stillen, zijn hongerige maag raakt namelijk nooit helemaal gevuld (en… Lees verder
Afscheid van Sint-Jans-Molenbeek
Vandaag verlaat ik het centrum waar ik 9 jaar in dienst was. Het centrum dat me als jong, enthousiast groentje een kans heeft gegeven. Een kans om als gegoede West-Vlaming in een meedogenloze stad als Brussel, psycho-pedagogisch werker te zijn. Het begin In de eerste maand wist ik niet wat mij overkwam. In één maand tijd had ik het gevoel… Lees verder
Positief of naïef?
Waarom wordt overmatig positivisme of optimisme soms verward met naïviteit, een term die eigenlijk een negatievere bijklank heeft? Hoe kunnen we dit misverstand de wereld uit helpen en vooral: wat is het belang ervan als ouder, hulpverlener en leerkracht?
Authenticiteit vs. professionele afstand: een contradictie?
Er is veel te vertellen over authenticiteit en professionele ‘afstand’, of om het met een beter woord te zeggen, professionele ‘distantie’. Beide zijn belangrijke termen in de hulpverlening. Spreken ze elkaar tegen of niet? Kan je ‘echt’ zijn en tegelijkertijd de professionele distantie behouden? Om het belang van echtheid te illustreren, begin ik deze blog met een weergave van een… Lees verder
Gedragsproblemen: een vloek van deze tijd?
Aan de non-verbale communicatie kan je vaak zien dat veel mensen niet graag over het onderwerp ‘hoe omgaan met gedragsproblemen‘ praten. Hun houding wordt minder open en zelfs defensief, de frons laat een licht cynisme zien. Vooral de afwachtende ‘hmm’ na een antwoord op hun vragen, verklapt veel. Als we het zouden generaliseren naar ‘de bevolking’, merk ik dat niemand… Lees verder